کمی صادقانه تر

یادداشت های سید محمد مهدی حسینی پارسا

آمدیم ثواب کنیم، کبابمان کردند!!

شنبه ۲۰ اسفند ۱۳۹۰ 1:21

نمی دانم چرا عده ی قابل توجهی از مردم کار خیر را سر می برند!
یعنی چی؟  یعنی اینکه فکر می کنند این کار چون خیر است باید انجام شود، حالا به هر نحوی...

منظورم اصلن این نیست که به هر دری می زنند که کار خیر کنند،  از قصه اینکه کامل بر عکس!  صرف اینکه کار خیر است می پندارند ضرورتی ندارد که حالا خیلی هم تمیز و با کیفیت باشد!  آنقدر هیاتی و شلخته و بی نظم و کر و کثیفش می کنند که حال آدم را بهم بزنند!
خب آخر مگر دنبالت کرده اند که خیر کنی،  توی سرت بخورد این کار خیر!  اصلن کی از تو کار خیر خواسته است؟!

می خواهی خیر سرت چار نفر را نجات دهی،  چهار هزار نفر را از برکت کار خیر محروم می کنی!  بس که بی نظمی و خلف وعده ات عرصه را بر دیگران تنگ می کند.

یادم هست یکی دو سال پیش همایش سالانه ی خیرین مدرسه ساز در برج میلاد، بی نظمی برنامه آنقدر عرصه را بر مخاطبین تنگ کرد که داد همه درآمد!  از صف دو کیلومتری بازدید از برج گرفته تا ترافیک فشرده ی گیت ورودی سالن که به یمن وجود مبارک تیم حفاظت رئیس جمهور تشکیل شده بود!

آخرینش هم همین چهارشنبه ی هفته ی پیش، کنسرت خیریه ی روزبه نعمت الهی  و مانی رهنما که تیم برگزار کننده آنقدر ناهماهنگی کرده بودند که آخر سر وسط اجرای برنامه ی بنده ی خدا مانی رهنما، بخاطر پایان زمان برنامه مسئولین اریکه ی ایرانیان در کمال بی ادبی پرده ی سن را بدون هماهنگی بستند!
حالا فکرش را بکنید، مخاطبین چه فکری کردند و چه بر احوال مانی رهنما گذشت...

ای داد بیداد...

برچسب‌ها: خیریه , کنسرت خیریه , خیرین مدرسه ساز
حسینی پارسا

اسکاری بزرگ، اگر بگذارند!

دوشنبه ۸ اسفند ۱۳۹۰ 16:47

اگر چه به عنوان دانش آموخته ی سینما، جدائی نادر از سیمین را فیلمی به مراتب کم اهمیت تر از درباره ی الی می دانم اما معتقدم به هیچ عنوان نمی توان از کنار اسکاری که امروز فرهادی برای سینمای ایران کسب کرد گذشت...

به همین دلیل در ابتدا و قبل از هر چیز دیگری از این بابت بسیار خوشحالم، بطوری که در پوست خودم نمی گنجم! و اصرار دارم که این توفیق نام آور را به اصغر فرهادی و جامعه ی سینمایی ایران عزیز تبریک بگویم.

اصغر فرهادی با همه ی حواشی که دارد امروز بزرگ ترین توفیق سینمایی ایران را کسب و در کمال فروتنی و افتخار آن را به مردم سرزمینش اهدا کرد.   این اتفاق بزرگ هیچ گاه از حافظه ی تاریخی سینمای ایران پاک نخواهد شد.

اما از منظر این بنده،  آنچه بیش از کسب این اسکار اهمیت دارد، حفظ آن است!  به قدرت می توانم پیش بینی کنم که هم اکنون و در روزهای آتی دست های همیشه پنهانی که اصغر فرهادی نوعی و اسکارش را می پاید نهایت توان خود را به کار خواهد بست تا این اسکار عزیز را به اسکاری فروختنی! مبدل سازد.  و اصغر فرهادی که البته تاکنون (در چند ساعت گذشته) بخوبی از پس آن دست ها برآمده می باید حواسش را شش دانگ جمع کند و با در نظر گرفتن موقعیت خود به عنوان "تنها یک سینماگر" با حواشی موجود برخورد کند.

فرهادی باید بداند که تنها یک سینماگر است و این فیلمساز همه ی حرف هایش را باید تنها درون فیلم هایش بزند.

در غیر این صورت فرهادی را خواهند دزدید و این دزدی به مثابه سرقت دختری است باکره....

باز هم این موفقیت را به اصغر فرهادی، جامعه ی سینمایی ایران و مردم این سرزمین تبریک می گویم.


برچسب‌ها: اسکار ایرانی , اصغر فرهادی , جدایی نادر از سیمین , درباره ی الی
حسینی پارسا

همگان ذکر تو گویند...

جمعه ۵ اسفند ۱۳۹۰ 1:32
فرقی نمی کند که این بنده ی خدا، دست آموز است یا خود آموز

آنچه باید... پیداست!

برچسب‌ها: مناجات , همگان ذکر تو گویند
حسینی پارسا
بیوگرافی
چرا دلم نكند تب؟
زمان زمان عجيبي ست!
نفس نمانده به كامم، هوا هواي غريبي ست!
چه رسم عاشقي است اين انتظار مجازي!
تعارفات زباني ، حسابهاي رياضي!
چرا دلم نزند لك؟ ، سايه ها كه دو رنگند!
عشقها که دروغين ، دشنه اند و تفنگند!
آدمان نه آدم ، دوستان نه تب دار!
مشق هاي نه مشتاق ، قلب ها همه بيمار
چرا دلم نكند تب؟
زمانه خانه ي جنگ است
ماندنم ننگ است
نشان ، نشانه ي گندم
بيا دلم تنگ است...
بيا دلم تنگ است...

پارسا، 18 فروردین 87
آخرین نوشته‌ها
آرشیو موضوعی
برچسب‌ها
نوشته‌های پیشین
دوستان
کدهای وبلاگ

پیشنهاد من برای میزبانی جوملا: