کمی صادقانه تر

یادداشت های سید محمد مهدی حسینی پارسا

معصومیت خبرنگاران ایرانی!

پنجشنبه ۱۷ فروردین ۱۳۹۱ 2:23
از آنجایی که جایگاه مدیریتی ذلیل مدیران ما با چند خبر رسانه ای گوگولی مگولی با زلزله ی 10 ریشتری مواجه می شود خب نگارشگران آن اخبار نیز می تواند خود را مصون از هر کنترلی بدانند!

ربطش کجاست؟ اینجا را بخوانید:

تکمیل چرخه هدیه تحقیرآمیزارشادبه خبرنگاران

خبرنگارانی که برای دریافت هدیه رئیس جمهور با برخورد تحقیرآمیزی مواجه شدند این بار برای تکمیل اطلاعات در سامانه "سمان" وزارت ارشاد باید نسبت به دریافت "سوء‌پیشینه" از نیروی انتظامی و ارائه آن به وزارت ارشاد اقدام کنند.  (لینک)


گزارش این گناه کبیره را همانطور که ذکر شده خبرگزاری فارس نقل کرده است، آنچنان که گویی خبرنگاران عزیز ایرانی مورد هجمه ای نابخشودنی قرار گرفته اند!  چرا که خبرنگاران خدوم و زحمت کش و پاک و معنوی و روحانی ایرانی به دلیل برخورداری از موهبت معصومیت از ارتکاب هر گونه جرمی که منجر به ثبت سوء پیشینه ی کیفری شود مبرا هستند!  آنوقت همان مدیری که عرض کردم برای اخذ کوچکترین جایگاه مدیریتی می بایست از چندین نهاد امنیتی و اطلاعاتی و پلیسی گواهی عدم سوء پیشینه دریافت کند...

البته این قانون مرد و زن و معلم و مدیر و... نمی شناسد و اصولن برای همگان یکی و ضروری است.

عرض بنده هرگز به معنای نفی جایگاه اجتماعی محترم خبرنگاران نیست، بلکه معتقدم همانگونه که رفتگری زحمتکش، یا مدیری توانا و یا راننده ی تاکسی دارای جایگاه اجتماعی و انسانی هستند، خبرنگاران نیز از این جایگاه و احترام برخوردارند اما براستی و بواقع واکنش صورت گرفته به درخواست ارشاد مبنی بر اخد گواهی عدم سوء پیشینه ی کیفری نوعی گردنکشی زشت بشمار نمی رود؟  در واقع این سوال مطرح است که  به چه دلیل و حدیث! خبرنگاران از ارتکاب جرم مصون هستند؟ و آیا آنکه عده ای درگیر توهم و خود بزرگ بینی شده اند و از همه بدتر آنکه به نقل از خبرگزاری فارس معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ در صدد لاپوشانی و تکذیب این خبر برآمده که به نوعی در مقابل این گردنکشی آشکار دست به کرنشی ذلیلانه زده است.


برچسب‌ها: خبرنگار , معصومیت خبرنگاران ایرانی
حسینی پارسا
بیوگرافی
چرا دلم نكند تب؟
زمان زمان عجيبي ست!
نفس نمانده به كامم، هوا هواي غريبي ست!
چه رسم عاشقي است اين انتظار مجازي!
تعارفات زباني ، حسابهاي رياضي!
چرا دلم نزند لك؟ ، سايه ها كه دو رنگند!
عشقها که دروغين ، دشنه اند و تفنگند!
آدمان نه آدم ، دوستان نه تب دار!
مشق هاي نه مشتاق ، قلب ها همه بيمار
چرا دلم نكند تب؟
زمانه خانه ي جنگ است
ماندنم ننگ است
نشان ، نشانه ي گندم
بيا دلم تنگ است...
بيا دلم تنگ است...

پارسا، 18 فروردین 87
آخرین نوشته‌ها
آرشیو موضوعی
برچسب‌ها
نوشته‌های پیشین
دوستان
کدهای وبلاگ

پیشنهاد من برای میزبانی جوملا: