کمی صادقانه تر

یادداشت های سید محمد مهدی حسینی پارسا

وقتی وطن، به خون خودش تشنه می شود...

چهارشنبه ۱ خرداد ۱۳۹۲ 2:31

وقتی وطن به خون خودش تشنه می شود،  عشق است اگر نصیب رگم دشنه می شود

خون مرا بریز به رگهای میهنم،  هرگز به حرمت وطنم، دم نمی زنم... دم نمی زنم...

آن روزی که سالار عقیلی، در حالی که دکتر یدالهی درکنارش ایستاده بود و برای نخستین بار این شعر را برایم خواند، احساسم در مورد تعامل این دو هنرمند کامل شد...  احساسی سرشار از احترام و ارادت

وقتی این دو مرد را کنار هم دیدم، فرصت را غنیمت شمردم برای گفتن این جمله که: سالار عزیز، آقای دکتر یدالهی؛ ترکیب شما دو نفر که به خلق اثر موسیقایی معروف "تبریز در مه" انجامید، تاریخ ایران رو، صدها سال فراز و نشیب این خاک رو، سالهای شلتاق بیگانه به وطن رو به خوبی تداعی کرد...

و اینجا بود که سالار این دوبیت شعر رو قرائت کرد، اشک در چشمان من حلقه زد و آنچه اکنون هنگام خواندن این یاد داشت می شنوید،  صدای سالار عقیلی است که اثر فاخر دکتر افشین یدالهی را می خواند.

اگر این صدا پخش نمی شود، می توانید از طریق پخش کننده ی زیر بشنوید:

دریافت کد موسیقی

برچسب‌ها: سالار عقیلی , دکتر افشین یدالهی , خون وطن , وقتی وطن به خون خودش تشنه می شود
حسینی پارسا
بیوگرافی
چرا دلم نكند تب؟
زمان زمان عجيبي ست!
نفس نمانده به كامم، هوا هواي غريبي ست!
چه رسم عاشقي است اين انتظار مجازي!
تعارفات زباني ، حسابهاي رياضي!
چرا دلم نزند لك؟ ، سايه ها كه دو رنگند!
عشقها که دروغين ، دشنه اند و تفنگند!
آدمان نه آدم ، دوستان نه تب دار!
مشق هاي نه مشتاق ، قلب ها همه بيمار
چرا دلم نكند تب؟
زمانه خانه ي جنگ است
ماندنم ننگ است
نشان ، نشانه ي گندم
بيا دلم تنگ است...
بيا دلم تنگ است...

پارسا، 18 فروردین 87
آخرین نوشته‌ها
آرشیو موضوعی
نوشته‌های پیشین
دوستان
کدهای وبلاگ

پیشنهاد من برای میزبانی جوملا: