کمی صادقانه تر

یادداشت های سید محمد مهدی حسینی پارسا

سه رنگ تازی

پنجشنبه ۲۱ خرداد ۱۳۸۳ 11:18
مداد رنگی  سه تا ئی ام ...
بعد از تو چگونه آمد بر سرم؟
بعد از تو ما ترسیدیم
و دیگر نرقصیدیم!!!
بعد از تو فروختیم.
بعد از تو از ریشه سوختیم.
به بهائی اندک ژرفهایمان را...
و بارانِ اشکهای کودک وارمان را...
فروختیم...
بعد از تو ای مداد رنگی سه تا ئی ام
شکستیم
و هرگز عهد نبستیم
بعد از تو سخا نکردیم
با یکدگر صفا نکردیم
به آسمان وفا نکردیم
بعد از تو
دگر پهلوان نبودیم
پهلوانی نکردیم
بعد از تو ای سه رنگ تازی ام
دیگر ستاره نکشیدیم
ماه ندیدیم
خورشید نبریدیم
بعد از تو
ستودن نتوانستیم
دیدن نتوانستیم
اندیشیدن نتوانستیم
بعد از تو ای مداد رنگی سه تائی ام
ما صدای خویش را بستیم
و بر صدای ظبط صوت راه جُستیم
بعد از تو بر جنون کشیدیم
عشق عاصی از تَهی ایمان را
بعد از تو دیگر رُستن حدیث نشد
عاشقي رسم نشد
جاویدی است نشد
نداشتن و داشتن هست نشد
بعد از تو ای مداد رنگی سه تائی ام
بر اسب بدل چینی ها نتاختیم
از خون دلها قصرها ساختیم
به نبودن ها باختیم
وبر بودن ها، خویشتن گداختیم
ای سه رنگ تازی ام
بعد از تو غرق در رنگها شدیم
ودر قمار عشق ، رنگ  باختیم
بعد از تو مرگ بر ما پیشی گرفت
... مرگ بودن و نبودن.

پارسا تهران21/3/83

حسینی پارسا
بیوگرافی
چرا دلم نكند تب؟
زمان زمان عجيبي ست!
نفس نمانده به كامم، هوا هواي غريبي ست!
چه رسم عاشقي است اين انتظار مجازي!
تعارفات زباني ، حسابهاي رياضي!
چرا دلم نزند لك؟ ، سايه ها كه دو رنگند!
عشقها که دروغين ، دشنه اند و تفنگند!
آدمان نه آدم ، دوستان نه تب دار!
مشق هاي نه مشتاق ، قلب ها همه بيمار
چرا دلم نكند تب؟
زمانه خانه ي جنگ است
ماندنم ننگ است
نشان ، نشانه ي گندم
بيا دلم تنگ است...
بيا دلم تنگ است...

پارسا، 18 فروردین 87
آخرین نوشته‌ها
آرشیو موضوعی
نوشته‌های پیشین
دوستان
کدهای وبلاگ

پیشنهاد من برای میزبانی جوملا: